Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

This is a Man's World... (The Style Edition)

Αυτό το post διαβάζεται καλύτερα αν ακούς αυτό:



Έχουν γραφτεί τόσα για το γυναικείο στιλ, για τις γυναικείες εμφανίσεις, για τα γυναικεία αξεσουάρ. Κανένας (σχεδόν) όμως λόγος για το αντρικό στιλ, είναι ένα θέμα ταμπού ή πραγματικά δεν ενδιαφέρει το στιλ ή το ντύσιμο τους άνδρες; 

Προσωπικά, πιστεύω ότι ένα 80% σπάνια θα σπαταλήσει πάνω από μερικά λεπτά στο να σκεφτεί τι θα φορέσει, αλλά πραγματικά δεν έχω συναντήσει κάποιον που να μην εκτιμά μια γυναικεία γνώμη σε στιλιστικά θέματα! Για την ακρίβεια, δεν έχω δει ποτέ κάποιον άνδρα να είναι 100% σίγουρος ότι το μπλέ ταιριάζει με το μπεζ αν δεν του το έχουν διαβεβαιώσει η μάνα του, η αδερφή του, η κοπέλα του και η κολλητή του.



Γενικά, για έναν άνδρα το τι θα ψωνίσει, πόσα θα χαλάσει και σε πόσο χρόνο είναι καθαρά θέμα πωλήτριας! Εξαρτάται, από το πόσο θα ασχοληθεί μαζί του, πόσο θα του ανεβάσει την αυτοπεποίθηση και σίγουρα από το πόσο όμορφη, γλυκιά και γυμνασμένη θα είναι…(μετά οι γυναίκες είναι τα θύματα του shopping…) Γι’αυτό είναι και λίγα τα αγόρια που αγαπούν τα μαγαζιά τύπου Ζara και οι άνδρες δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με το online shopping. 

To mariathasecret.blogspot.com θέλοντας να βοηθήσει σε αυτό το κοινωνικό φαινόμενο, παρουσιάζει τα μυστικά 5 στιλάτων αγοριών.

Θα ξεκινήσω από από το μικρότερο αγόρι της παρέας, που προτίμησε για το βράδυ της Παρασκευής ένα street style βγαλμένο από τους δρόμους του Λονδίνου.



O Θανάσης, συνδύασε Dsquared2 τζιν παντελόνι με απλό γκρι t-shirt, το αξεσουάρ του ήταν ένα vintage ρολόι με ταμπά λουράκι ενώ προτίμησε να φορέσει sneakers που είναι η τελευταία τάση της σεζόν. Bonus φυσικά το πλαγιομετωπικό χαμόγελο!


Συνεχίζω, με το modern classic της βραδιάς. Το αγόρι που ξέρει να δίνει έμφαση στις λεπτομέρειες και να κάνει τη διαφορά.



Ο Διονύσης, μας εξέπληξε με το στιλ του καθώς, διάλεξε ένα κοτλέ πουκάμισο σε μπλέ σκούρο του οποίου τα μανίκια είχαν χρώμα μπορντό (doux points Dionisis)!!! 
Το πουκάμισο ταίριαζε απόλυτα με τα χρώματα του, ενώ διάλεξε ένα dirty τζιν για να ολοκληρώσει την εμφάνισή του!

Το επόμενο είναι ένα σοφιστικέ look από το πιο σοφιστικέ αγόρι της παρέας, που αγαπά να προκαλεί με την απλότητά του, χωρίς να φοβάται όμως να τολμήσει.


Ο Γιώργος, φόρεσε ένα chic καρό all time classic πουκάμισο, με ένα skinny παντελόνι σε αποχρώσεις του καφέ οποίο αναδείκνυε τη σιλουέτα του! Διάλεξε και αυτός sneakers για να ολοκληρώσει την εμφάνισή του ενώ το πότο ακόμα και την ώρα της φωτογράφισης δηλώνει ότι είναι πάντα μάχιμος. 

p.s: Χρόνια πολλά Γιώργο μου και από εδώ!

Το επόμενο αγόρι θα μπορούσε να περπατάει σε πασαρέλες του Armani αφού διαθέτει στυλ πασαρέλας χωρίς να προσπαθήσει καθόλου.


Σε αυτή την εμφάνιση παρατηρούμε ότι ο Παύλος ντύθηκε από κάτω προς τα πάνω
Τόλμησε (και τα κατάφερε) να συνδυάσει ένα δύσκολο αλλά πολύ στιλάτο παπούτσι, με γκρι παντελόνι και γαλάζιο, με μπλέ λεπτομέρειες, πουκάμισο πάντα στις αποχρώσεις του παπουτσιού

Αν αναρωτιέστε και εδώ για το ποτήρι, απλά ο Παύλος συγκατοικεί με το Γιώργο οπότε υιοθετούν ίδιες συνήθειες όπως φαίνεται.

Κλείνω με το "καρατζίτζί" της βραδιάς που μπορείτε να αντιγράψετε σε οποιαδήποτε έξοδό σας (έχουμε αγοράσει τα πνευματικά δικαιώματα)!



Ο Νίκος, φρόντισε να τονίσει το κλασικό ανδρικό στιλ του με μια extra chic πινελιά που μας άφησε όλους άφωνους... Το παιχνιδιάρικο σκούρο μπλέ γιλέκο, ταίριαζε άψογα με το υπόλοιπο outfit χαρίζοντας ένας sporty chic αποτέλεσμα. Μπράβο Νίκο!

Νομίζω ότι αυτά τα Αφαν Γκατέ (enfant gateaux) αγόρια, σας χάρισαν ένα πλούτο στιλιστικών ερεθισμάτων. Επιφυλάσσομαι για επόμενη εμφάνιση με μαγιό...

p.s. 2: Μπορείτε με ένα comment σας να αποφασίσετε εσείς για την καλύτερη εμφάνιση.

Ευχαριστούμε θερμά την φωτογράφο/στιλίστρια Maria P., για το εξαιρετικό αποτέλεσμα!

xoxo,
mariatha







Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Και ύστερα ήρθε η άνοιξη....

Είναι Κυριακή πρωί από αυτές τις αλλιώτικες, τις σπάνιες, τις χαλαρές που ξυπνάς νωρίς χωρίς πονοκέφαλο hangover κτλ, έχεις χρόνο να διαβάσεις ένα βιβλίο, να χαζέψεις και γενικά έχεις χρόνο που δεν είχες προγραμματίσει να έχεις (ουάου) και φυσικά δεν μπορείς να το διαχειριστείς!

Εντάξει, αυτό συμβαίνει αν τους τελευταίους 3 μήνες προγραμματίζεις και το λεπτό στη καθημερινότητά σου, στο τέλος βέβαια καταλαβαίνεις ότι αξίζει γιατί προλαβαίνεις να χωρέσεις εικόνες και στιγμές σαν αυτές...









Και όλα αυτά στη δεύτερη πατρίδα μου τη Σκιάθο, που παρά τη μελαγχολία που μου έβγαλε Μάρτη μήνα, είχε μια απίστευτη ενέργεια..




Αλλά επειδή τόση δόση ηρεμίας ήταν υπεραρκετή, ένα τριήμερο στη Θεσσαλονίκη έφερε πίσω τις ισορροπίες. Η Θεσσαλονίκη αν δεν σε κάνει να την ερωτευτείς τρελά με τη πρώτη ματιά, σίγουρα θα σε γοητεύσει γιατί:

Ο "καφές" εκεί είναι ιεροτελεστία....


γιατί στη συμπρωτεύουσα η έννοια του "θα τα πούμε στην πλατεία" υφίσταται ακόμα...



γιατί η νέα παραλία προσφέρεται για μοναδικές ποδηλατοβόλτες...



Έχει απίστευτα μέρη για φαγητό και βασικά απίστευτο φαγητό...






Η νυχτερινή ζωή είναι πραγματικά ασυναγώνιστη σαν ξαφνικά το βράδυ όλη η πόλη να γίνεται μία παρέα! Οι Θεσσαλονικείς ξέρουν να περνούν καλά και χαλαρά...από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που εκεί βρήκα και την πιο ιδιαίτερη λαμπάδα!



Το τιμούν το αλκοόλ οι άνθρωποι και μιας και έρχονται μέρες με πολύ πολύ (πολύ) αλκοόλ, να μερικές χρήσιμες πληροφορίες...

  • Ο όρος αλκοόλ προέρχεται από την αραβική λέξη "al kohl". Το αλκοόλ που βρίσκεται στα αλκοολούχα ποτά ονομάζεται αιθυλική αλκοόλη ή αιθανόλη και έχει το χημικό τύπο C2 H5 OH. 

  • Δεν έχει εξακριβωθεί πότε αρχίζει στην ανθρώπινη ιστορία, η χρήση του αλκοόλ, ούτε η εμφάνιση του μπορεί να συσχετισθεί με την ύπαρξη ορισμένων ιστορικών και κοινωνικών συνθηκών. 
  • Η παραγωγή και πώληση οινοπνευματωδών ποτών είναι διαδικασίες ρυθμισμένες με νόμους από τους πρώτους κιόλας πολιτισμούς.

  • Ο κώδικας του Χαμουραμπί περιείχε διατάξεις που ρύθμιζαν το κανονισμό λειτουργίας των "οίκων οινοποσίας". Οι Σουμέριοι και οι Αιγύπτιοι ιατροί χρησιμοποιούσαν την μπύρα και τα κρασί σαν συστατικό στοιχείο των ιατρικών συνταγών. 
  • Έλληνες φιλόσοφοι ανέφεραν μια χονδροειδή μέθοδο απόσταξης. Ο Διόνυσος ήταν θεός του κρασιού, γιος του Δία και της Σέμελη. Έτσι σ' ένα μεγάλο του ταξίδι ως την Ινδία που συνοδεύονταν από σάτυρους, άντρες και γυναίκες και κρατούσαν κληματόβεργες χορεύοντας και τραγουδώντας, δίδασκε στους ανθρώπους, που συναντούσε και τον αγαπούσαν πως να καλλιεργούν το αμπέλι και να φτιάχνουν κρασί.

  • Στην αρχαία Ελλάδα ευδοκιμούσε το σιτάρι, το αμπέλι, η ελιά. Όσοι δεν έτρωγαν ψωμί και δεν έπιναν κρασί, θεωρούνταν βάρβαροι. Ο κύκλωπας Πολύφημος, όντας άγριος, αγνοούσε το κρασί και τρεφόταν μόνο με κρέας και γαλακτοκομικά. Οι πολιτισμένοι έπιναν κρασί, όχι όμως άκρατο. 

  • Ο Ησίοδος και ο Πλούταρχος, θεωρούσαν ιδανική την αναλογία νερού και κρασιού 3 προς 1. Ποτά με υψηλή συγκέντρωση οινοπνεύματος παρήχθησαν για πρώτη φορά με τη χρήση της απόσταξης από τους Αλχημιστές. Ως ποτό η μπύρα ήταν γνωστή από τους προϊστορικούς ακόμα χρόνους. Παρασκευάζονταν από αλεύρι ή σπόρους δημητριακών , στην Ασσυρία , τη Βαβυλωνία και την Αίγυπτο [5.000 - 2.500 π.Χ.]. 
  • Στην Αίγυπτο η βιομηχανία της προστατευόταν από τους ίδιους τους Φαραώ. Οι Κινέζοι απέσταξαν ένα ποτό από μπύρα ρυζιού γύρω στα 800 π.Χ. ενώ το αράκ αποσταζόταν στις Ανατολικές Ινδίες από καλαμοσάκχαρο και ρύζι. Οι Άραβες ανέπτυξαν μια μέθοδο απόσταξης για την παραγωγή ποτού από κρασί.
  • Η ποτοαπαγόρευση στις ΗΠΑ στη δεκαετία του 1920, ή η απαγόρευση που ισχύει για τους περισσότερους μουσουλμάνους, καθιστούν τη κατανάλωση του οινοπνεύματος αρκετά αμφιλεγόμενο θέμα. Ειδική επιτροπή του Βασιλικού Κολεγίου Ψυχιάτρων της Μ. Βρετανίας επισημαίνει ότι το οινόπνευμα, όπως και οι άλλες ψυχοδραστικές ουσίες, έχουν θεωρηθεί από ορισμένες κυβερνήσεις και κοινωνίες σημαντική απειλή για τη δημόσια τάξη και ηθική, ενώ από άλλες αβλαβής πηγή απόλαυσης.

  • Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα περιγράφονται αναλυτικά οι διαδικασίες της σωστής οινοποσίας, αλλά δεν απουσιάζουν και οι αναφορές στις δυσμενείς της συνέπειες, όπως πονοκεφάλους, κ.ά.. Επίσης, η Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται στις απολαύσεις από τη μετριοπαθή κατανάλωση οινοπνεύματος, αλλά και στις δυσάρεστες επιπτώσεις της μέθης. 

  • Ο Ξενοφών στην "Κύρου Ανάβαση" γράφει ότι, επιστρέφοντας με τους μύριους από την Περσία, είδε στην Αρμενία να πίνουν ποτό από κριθάρι. Οι Σκύθες, οι Θράκες , οι Κέλτες κ.α. έπιναν μπύρα από εκείνα τα χρόνια. Οι λαοί της Β.Ευρώπης έμαθαν την τέχνη της ζυθοποιίας από τους Ρωμαίους.

  • Κατά το μεσαίωνα ιδρύθηκαν πολλές βιοτεχνίες μπύρας στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γερμανία, που με τον καιρό εξελίχτηκαν στις σύγχρονες τεράστιες βιομηχανίες με πλατιά κατανάλωση που πολλές φορές επιβάλλονταν κυβερνητικός έλεγχος. Στην Ελλάδα το πρώτο βιοτεχνικό εργαστήριο μπύρας ιδρύθηκε το 1864 στην Αθήνα από Ι.Φιξ. 

 Πηγή: http://www.bestrong.org.gr/ 

Καλή μας ανάσταση λοιπόν με ή χωρίς "άκρατο αλκοόλ"!