If you don't like how things are, change it! You're not a tree.

Μετά από την απαίτηση εκατομμυρίων θαυμαστών ανά τον κόσμο, μετά από τα αμέτρητα e-mail που έλαβα από κάθε γωνιά της γης, αποφάσισα να πραγματοποιήσω το comeback του mariathasecret! Με συνέπεια (πλέον) αφού στη παρέα μας προστέθηκαν και οι αναγνώστες του likewoman.gr κάθε Πέμπτη θα απολαμβάνετε ένα χορταστικό post προς αποφυγή κάθε ενδεχόμενου συνδρόμου στέρησης. Μπορείς λοιπόν, εδώ και τώρα, να προσθέσεις το mariathasecretblogspot.com στα αγαπημένα, ναι ναι εκεί με το χρυσό αστεράκι!

Το πρώτο θέμα που θα τολμήσω να καταπιαστώ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το comeback και είναι …οι αλλαγές!

Προσπαθώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που κάποιος στην λέξη αλλαγή πρόσθεσε δίπλα το επιφώνημα «ουάου!».  Ποτέ. Κανείς. Οι άνθρωποι φοβόμαστε τις αλλαγές (τουλάχιστον μέχρι να τις πραγματοποιήσουμε) και αυτό συμβαίνει γιατί είμαστε επιρρεπείς στο να βολευόμαστε. Πράγμα εντελώς κόντρα στη φύση μας που αυτοπροσδιορίζεται από την εξέλιξη.

Θυμάμαι, με τι πόνο ψυχής άφησα το φοιτητικό μου σπίτι για να πάω 2 στενά πιο κάτω, σε ένα σπίτι 10 φορές καλύτερο που δεν έπαιζα tetris με τους φίλους μου για να τους χωρέσω όταν μαζεύονταν πάνω από 7-8!

E, σε λιγότερο από 2-3 μέρες είχα ενθουσιαστεί τόσο με το νέο μου σπίτι, που απορούσα πως 5 χρόνια ζούσα σε 42 τ.μ.!

Κάθε φορά λοιπόν που βρίσκομαι μπροστά σε μία συνθήκη που αλλάζει σκέφτομαι ακριβώς αυτό, το παράδειγμα με το φοιτητικό μου σπίτι και απλά γελάω με τον εαυτό μου. Γιατί το καλύτερο μπορεί να βρίσκεται κυριολεκτικά ένα στενό παρακάτω και εσύ απλά να φοβάσαι να περπατήσεις μερικά βήματα παραπάνω.

Φυσικά οι αλλαγές δεν είναι πάντα ευχάριστες ή ακόμα χειρότερα δεν τις επιλέγουμε εμείς, αλλά ακόμα και αυτές αποτελούν τη νέα σου πραγματικότητα οπότε οφείλεις με κάθε τρόπο να τις διαχειριστείς όσο πιο έξυπνα μπορείς!

Όταν η κολλητή μου χώρισε ξαφνικά παραμονή πρωτοχρονιάς και εμείς δεν ξέραμε τι να μοιράσουμε τη βασιλόπιτα ή κούτες με zewa, πίστευα ότι δεν θα συνέλθει ποτέ.

Κανά εξάμηνο μετά, σε μία από αυτές τις ατελείωτες συζητήσεις μας στη θάλασσα, αντιλαμβανόμουν πλήρως ότι η κολλητή μου είναι πιο ώριμη και συνειδητοποιημένη από ποτέ. Τώρα δε, είναι στην καλύτερη της φάση υποστηρίζοντας ότι «έπρεπε να γίνει όλο αυτό».

Βασικά, εκεί ακριβώς, στο «έπρεπε να γίνει όλο αυτό…», σε αυτή τη φράση βρίσκεται το μυστικό! Στην αποδοχή. Μίας κατάστασης, μία απόφασης, μία επιλογής. Είτε είσαι αυτός που τη προκάλεσε, είτε όχι. Από εκεί και πέρα ξεκινούν τα καλά, για την ακρίβεια τα καλύτερα.

Η φίλη μου η Ελένη έχει κολλημένο στον καθρέφτη του δωματίου της το εξής «If you don't like how things are, change it! You're not a tree.», κάθε φορά που της γκρινιάζω που υπενθυμίζει ακριβώς αυτό.